Sunday, July 5, 2009

این یکی دیگه خرده فرمایشات شایان


:امروز شایان چند تا حرف جالب و پرمعنی زد که دلم نیومد نذارمش رو طاقچه

میترا چرا نقد رو ول کردی، چسبیدی به نسیه؟

:دربارۀ رابطه­ها

اول از همه مهم نیت هست، باید بخوای که اتفاق بیفته، بعدشم که اتفاق افتاد باید بذاری خودش پیش بره. مثل بادبادک که وقتی رفت هوا باید بذاری خودش جلو بره، اگه زیاد تکونش بدی و نخش رو زیاد بکشی کله می­کنه

پانوشت 1: شایان شرمنده اگه حرفات رو کمی کج و کوله کردم، دیگه در همین حد حافظه­ام یاری کرد

افتادم The Kite Runner پانوشت 2: حرف بادبادک شد یاد کتاب
همین تازگیا خوندمش و جزء یکی از بهترین کتاب­هایی هست که خوندم. کتاب پر از درد و احساسی هست. یکی از بهترین نمونه­هایی که نشون می­ده چه راحت آدم­ها آدم­ها رو له و خورد خاک شیر می­کنن و یادآوری می­کنه که با وجود همۀ این حرص زدن­ها و وحشی­گری­ها هنوز تک و توک انسان با وجدان و با شعور پیدا می­شه

1 comment:

Unknown said...

برای قسمت اول،
هيچ ايردی نداره که کج و کله شده، اصلاً نکته مهم همين جاست که هر کسی با توجه به نقطه نظر خودش از يک حرف استفاده و برداشت کنه، نه توتی وار همون رو تکرار کنه.
اميدوارم اين حرف هرچه قدر هم که کوچيک به نظر مياد هده آقال نشون بده که زمان زيادی از من برده تا برام ملکه بشه (در صورتی که هنوز هم سد در سد نشده)
در ضمن به خاطره اشتباه های املا يی عذر ميخوام، به خاطر اينکه از يک نرم افزار فينگليش استفاده ميکنم.